Δευτέρα, Δεκεμβρίου 06, 2010

Ενα μεγάλο αντίο...

Σήμερα, 2χρόνια από τον άδικο χαμό του Αλέξανδρου, έγινε κατάληψη σε όλη σχεδόν την Ελλάδα.
Εγώ θέλω να ρωτήσω ένα γαμημένο γιατι, γιατί να γίνοναται όλα αυτά που γίνονται κάθε χρόνο τέτοια μέρα.
Η Ελλάδα έχει καταντήσει αίσχος, με τους ανεύθηνους που μας κυβερνούν. Όλοι αυτοί κοιτάνε μόνο την πάρτη τους και δεν σηκώνουν τα μάτια τους να δουν τι γίνετε στην χώρα που κυβερνούν, στην χώρα που φωνάζει για λίγη ελευθερία. Κανονικά δεν θα έπρεπε να γίνονται όλα αυτά τέτοια μέρα, αλλά να γίνονται οργανομένες πορείες σε ολόκληρη την Ελλάδα και όλοι οι Έλληνες να είναι στους δρόμους για να πουν αυτά που γουστάρουν, αυτά που δεν μπορούν να πουν με άλλον τρόπο. Να βγούν να φωνάξουν για έναν άδικο χαμό ενός αθώου παιδιού που πέθανε γιατί ένας αστυνομικός γούσταρε να στερίσει έτσι μια ανθρώπινη ζωή !
Τέλος, θα ήθελα να αποχερετήσουμε όλοι μαζί τον Αλέξη με τον τρόπο που του αξίζει, με σεβασμό και γαλήνη. Αντίο Αλέξη, μάλλον αυτός εδώ ο κόσμος δεν θα αλλάξει ποτέ ! Αντίο.

1 σχόλιο:

  1. ο κόσμος θα αλλάξει όταν "εγω" θα αλλάξω σε πείσμα του κόσμου
    ο κόσμος είναι το "έξω" η αλλαγή του "εγώ" το "έσω"
    φλερτάρεις με το κενό τον θάνατο και την βεβαιότητα μιας άλλης ζωής- την ίδια ώρα που αμφιβάλλεις για την (εδώ) ζωή (που είναι αδιαίρετη στο σύνολο της- στο παν) . το κενό είναι ο αντίλαλος του θανάτου που (σε) καλεί και ο θάνατος το κενόν της ζωής που χάσκει για να καταπιή (τον ανόητο και αφελή) , αλλά και η βεβαιότητα μιας ζωής που στο επόμενο βήμα αμφιβάλλει φανερώνει ένα κενό της πίστης στην αγάπη και το θαύμα που αυτή ανασταίνει καθημερινά- σαν ήλιος !
    και πάλιν χαίρε

    ΑπάντησηΔιαγραφή