Τετάρτη, Ιανουαρίου 05, 2011

Μοναξιά.

 Όταν σε αφήνει κάποιος είναι πολύ δύσκολο. Πρέπει να συνεχίσεις μόνος, χωρίς αυτόν στο πλάι σου.
Όταν σε αφήνει όμως, δεν ρωτάει τι πραγματικά σήμενες για εκείνον, φεύγει έτσι, χωρίς να πει ''Γειά σου. Ξέρεις φεύγω και δεν θέλω να κάνουμε πια παρέα γιατί σε βαρέθηκα''. Ακόμα και αυτό που σου ανοίγει τεράστιες πληγές είναι αρκετό γιατί ξέρεις τον λόγο τον οποίο δεν είστε πια μαζί, σαν αδέρφια. Ξέρεις τον λόγο που σε άφησε να συνεχίσεις μόνος σου, χωρίς την βοήθειά του πιστεύοντας ότι είσαι αρκετά δυνατός για να αντέξεις το ταξίδι της ζωή και χωρίς αυτόν. Ξέρετε, ένας άνθρωπος που μου έχει σταθεί όσο κανένας, ένα βράδυ μου είπε '' Τα κόκαλά σαυ δεν είναι φτιαγμένα από γυαλί, μπορείς να αντέξεις τα χτυπήματα της ζωής''. Στο άτομο που μου το είπε αυτό του χρωστάω πολλά και θέλω να πω ότι το ευχαριστώ πάρα πολύ για την βοήθειά του (ξέρω ότι διαβάζει) και ότι θα είμαι πάντα στο πλάι του.

                                      
                                          Όταν περπατάς μόνος να ξέρεις ότι πάντα θα έχεις
                                                   κάποιον να σε σκέφτεται:)

2 σχόλια:

  1. Μερικές φορές πρέπει να συνεχίσεις μόνος σου το ταξίδι...
    ό,τι δεν μας σκοτώνει, μας κάνει πιο δυνατούς!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  2. Ξέρεις είναι πολύ δύσκολο γιατί νιώθεις αδύναμος, ότι δεν έχεις κανένα στο πλάι σου -ειδικά άμα αυτός ο κάποιος σύμενε πάρα πολλά για σένα.

    ΑπάντησηΔιαγραφή