Πέμπτη, Ιουνίου 30, 2011

Μαζί σου~

    Μαζί σου έκανα την αρχή της ζωής μου. Μαζί με εσένα. Μαζί σου πήγα πρώτη φορά στο κέντρο χωρίς τους γονείς μου, μαζί σου πήγα πρώτη φορά βράδυ κέντρο χωρίς τους γονείς μου, μαζί σου πήγαινα σε διάφορες γιορτές, μαζί σου πήγαινα και έφευγα από τα Αγγλικά, μαζί σου έλεγα ανέκδοτα και γελούσαμε με τις ώρες. Τώρα όμως τίποτα. Εξετίας σου τα έχω σκατώσει. Όλα. Οκ, δεν φτες εσύ, εγώ φτέω που δεν μπόρεσα ένα χρόνο τώρα να συνεχίσω να ζω την ζωή μου. Εσύ, από ότι βλέπω, μια χαρά τα πας και χέρομαι για αυτό. Πραγματικά χέρομαι, αλήθεια. Απλά, δεν ξέρω. Είμαι σκατά. Η ζωή μου είναι σκατά χωρίς εσένα. Θα έδινα τα πάντα για να είμαστε όπως ήμασταν πριν. Μου λείπεις. Μου λείπεις πολύ. Μιλάμε αλλά ξέρω ότι δεν είναι το ίδιο. Είσαι δίπλα μου σωματικά αλλά ψυχικά; Εγώ θέλω να ξέρω ότι η ψυχή σου είναι μαζί μου, όπως ήταν κάποτε. Ξέρεις, και με την Χρύσα τα πράγματα δεν πάνε καλά γιατί προσπαθώ να της εξηγήσω πως νιώθω και αυτή προσπαθεί να με πείσει να σε ξεχάσω και να συνεχίσω. Εγώ όμως ΔΕΝ ΘΕΛΩ ΝΑ ΣΕ ΞΕΧΑΣΩ. Δεν θέλω να συνεχίσω την ζωή μου χωρίς το χαμόγελό σου. Θυμάμαι στα γεννέθλια σου. Όλοι τρέξανε να σε αγκαλιάσουνε και να σου δώσουν τα (υπέροχα) δώρα τους και εγώ έμεινα πίσω να σε κοιτάω. Κάποια στιγμή με κοίταξες, τα βλέμματά μας συναντίθηκαν και τότε εσύ μου χαμογέλασες με τρόπο πολύ γλυκό, με τρόπο μου μόνο εσύ ξέρεις. Όλοι σου δώσανε γιαούρτια για δώρα ή εφημερίδες ή κουτάλια και ζάχαρες από το μαγαζί. Εγώ σου έδωσα μία μπαταρία και θυμάμαι ακριβώς εκείνη την στιγμή. Σου την έδωσα και σου είπα ''Πάρτη. Στην δίνω για να μην σταματήσεις ποτέ να χαμογελάς! Όταν χαλάσει θα σου φέρω μία καινούρια.'' Εσύ ξανά μου χαμογέλασες! Σε αγαπάω γαμώτο μου, ΣΕ ΑΓΑΠΑΩ. Δεν μπορώ να ζήσω χωρίς εσένα. Ξέρω ότι επαναλαμβάνομαι αλλά μου λείπεις, πολύ. Άμα σε είχα στην ζωή μου όλα θα ήταν διαφορετικά. Ο κόσμος μου θα ήταν πολύχρομος, ενώ τώρα είναι όλα σε απόχρωση του γκρίζου κυρίως.



http://www.youtube.com/watch?v=kLo5wpNb014   yours!




-Να ξέρεις θα σ`αγαπώ για πάντα και θα είμαι πάντα δίπλα σου!
Α*

2 σχόλια:

  1. Δεν έχω κάτι να πω είναι πολύ όμορφο κείμενο ...! Ελπίζω ο έρωτας σου για τον τύπο να κρατάει ακόμα τουλάχιστον... :)
    Φιλιάάά
    Είδα και το δικό σου blog !

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  2. Ξέρεις, δεν είναι έρωτας..ποτέ δεν ήταν. Ήταν αγάπη, πολύ πιο δυνατό και βαθύ από τον έρωτα! Και αυτή η αγάπη παραμένει και ποτέ δεν θα αλλάξει:)
    Φιλιά!

    ΑπάντησηΔιαγραφή