_

   Αγαπητή Τέσσα,
Εύχομαι όλα να είναι καλά εκεί που είσαι. Θέλω να σου πω ότι μου λείπεις και ότι σε φέρνω πολλές φορές στο μυαλό μου. Ήσουν σαν αδερφή μου γαμώτο. Μαζί σου ήμουν κάθε μέρα, μαζί σου περνούσα τόσες ώρες καθημερινά, μαζί σου. Αλλά εσύ πέθανες. Δεν άντεξες. Εντάξει, καλύτερα γιατί τώρα δεν θα πονάς, δεν θα υποφέρεις. Θέλω τόσο να έρθω στον τάφο σου, αλλά δεν μπορώ, ξέρεις γιατί. Να δω ότι πράγματι είναι όπως ήθελες να είναι.
Όλα είναι καλά εδώ. Ο μπαμπάς σου είναι καλά, χαμογελάει που και που. Και η μαμά σου έρχεται τώρα συχνά. Ακόμα και ο Καλ είναι καλά. Βέβαια πολλές φορές θέλει να μένει μόνος του στον κήπο. Τον βλέπω από το παράθυρο, κάθεται μόνος του μερικές φορές και κοιτάει τον ουρανό. Μπορεί να σε ψάχνει. Ακόμα κάνει τα μαγικά του. Έχει βελτιωθεί, είναι πολύ καλός. Και η μαμά σου του αγόρασε κάτι καινούρια σύνεργα για τα μαγικά. Και ο Άνταμ καλά είναι. Έχω να τον δω καιρό όμως. Έρχεται καμιά φορά τα σαββατοκύριακα να δει τη μητέρα του. Της έφτιαξε και έναν πολύ ωραίο κήπο. Του λείπεις όμως. Μου είπε ότι τα πάει αρκετά καλά στο πανεπιστήμιο. Ακόμη και την Φιλλίπα είδα προχτές στο δρόμο. Με ρώτησε τι κάνουν οι γονείς σου και ο Καλ. Η Ζόη έχει τώρα την μικρή. Είναι ήδη σχεδόν ένος. Θα το βαφτίσει το καλοκαίρι και θα την ονομάσει Λόρεν Τέσσα. Παράξενο χα; Αυτό ήθελες και εσύ, οπότε! Έχει χάσει τελείως τις επαφές της με τον Σκότ. Δεν είναι και πολύ στα καλά της όμως. Της λείπεις πολύ. Δεν έχει κανένα να τη βοηθάει τώρα με τη μικρή. Τα μεσημέρια της Κυριακής έρχεται όμως σπίτι σας να φάνε όλοι μαζί. Τους λείπεις Τέσσα. Σε όλους λείπεις. Ακόμη και σε εμένα. Πάρα πολύ. Σαγαπάμε πολύ όλοι.
 
   Αντίο από όλους μας.