ΟΚΤΩΒΡΗΣ.

 
Οκτώβρης. Ο δέκατος μήνας του έτους.

Βροχή.

Μοναξιά.

Μερικές ηλιόλουστες μέρες να θυμίζουν το καλοκαίρι που έφυγε.

Βροχή ξανά.





Πόσο μ`αρέσει αυτή η περίοδος! Προτιμώ Δεκέμβρη-Γενάρη βέβαια αλλά και αυτή παίζεται:ρ

Μ`αρέσει να βρέχει. Μ`αρέσει να νιώθω αυτή τη μελανχολία του χειμώνα. Με κάνει να νιώθω δυνατή που επιβιώνω. Μ`αρέσει που έρχεται ο χειμώνας. Έρχονται τα Χριστούγεννα! Φωτάκια παντού, δέντρα στολισμένα, κουραμπιέδες, οικογενειακές στιγμές. Πολλοί λένε ότι τα Χριστούγεννα νιώθουν μόνοι. Όχι, εγώ νιώθω πιο καλα από κάθε καλοκαίρι! Βέβαια μου αρέσει το καλοκαίρι γιατί καλοκαίρι ήταν όταν γνώρισα κάποια άτομα που μου άλλαξαν την καθημερινότητα. Τέλος πάντων..

Μ`αρέσει να βρέχει. Μ`αρέσει να περπατάω στη βροχή... και να κλαίω ίσως. Να κλαίω για αναμνήσεις, να κλαίω για πρόσωπα. Να περπατάω και να κλαίω και κανείς να μην καταλαβαίνει εάν κλαίω ή εάν γελάω. Να είμαι μόνη μου σε έναν άδειο δρόμο και η μόνη μου παρέα να είναι η βροχή. Να ξεσπάσω όταν είμαι μόνη μου.
Μετά να πάω σπίτι, να βάλω φόρμες, να κάτσω μπροστά στο τζάκι, να πίνω ζεστή σοκολάτα και ύστερα να τρώω ψημμένα κάστανα παρέα με την ξαδέρφη μου.. να λέμε αστεία και να γελάμε. Έξω η βροχή να συνεχίζεται για ώρες ολόκληρες.
Αυτό μ`αρέσει! Είναι παράξενο αλλά... το λατρεύω αυτό!


Ο καιρός πάλι θα περάσει χωρίς να υπολογήσει τίποτα. Θα αφήσει αναμνήσεις πίσω του όπως και τότε.
Όλα θα είναι πολύχρωμα την άνοιξη και η πραγματική "μοναξιά" μου ξανα επιστρέφει...