Τρίτη, Απριλίου 17, 2012

Στη Σαλονίκη ξημερώματα...

   15:03: Έπινα νερό στην κουζίνα. Ήταν και οι γονείς μου εκεί. Ο αδερφός μου είχε ανέβει στο δωμάτιό του πριν 5 περίπου λεπτά. Ξαφνικά φωνάζει: "Μπαμπά, ξέρεις ποιός πέθανε;" Νόμιζα θα πει κανένα παράξενο όνομα, κάποιου ξένου ποδοσφαιριστή. Γυρίζει η μάνα μου και λέει: " Ο Μητροπάνος πέθανε σήμερα". Μου έφυγε το ποτήρι από τα χέρια. Την κοίταξα καλά καλά και απομακρύνθηκα. Άρχισα να κλαψουρίζω σαν μωρό. Πήγα κατευθείαν στο δωμάτιό μου και άνοιξα τον υπολογιστή. Έψαξα, έψαξα παντού και το μόνο που βρήκα είναι μία σελίδα που λέει: "Στη δική του... Θεσσαλονίκη είναι πλέον ο Δημήτρης Μητροπάνος καθώς πέθανε σε ηλικία 64 ετών. Ο μεγάλος λαϊκός τραγουδιστής υπέστη έμφραγμα το πρωί και διακομίστηκε στο νοσοκομείο Υγεία, όμως, τελικά «έφυγε» από πνευμονικό οίδημα στις 11 το πρωί." 
   Τον αγαπούσα τόσο πολύ. Στην 3ήμερα μας πήγαν στον Μητροπάνο. Του άφησα και σημείωμα! Του είπα ότι τον ευχαριστώ που με έκανε να περάσω την πιο όμορφη νύχτα της ζωής μου και ότι τον αγαπάω πολύ. Τον απόλαυσα για δύο-τρεις ώρες.
Κάθε βράδυ με αποκοιμίζει η φωνή του και ξέρω ότι είναι καλά. Όμως από σήμερα το βράδυ θα είναι διαφορετικά. Σίγουρα εκεί που είναι τώρα είναι πολύ καλύτερα. Ίσως να βρεθεί και με τους δικούς μου ανθρώπους. Ίσως να κάνουν και παρέα. Σίγουρα από εκεί ψηλά θα με βλέπει και θα καταλάβει πόσο τον λατρεύω.
Γιατί γαμώτο να πεθάνεις και εσύ; ΓΙΑΤΊ.
Γιατί να μην ανέβαινα Αθήνα με τον θείο μου και να ερχόμουν την Πέμπτη να σε αποχαιρετούσα. ΓΙΑΤΙ

**Κάποια μέρα θα βρεθούμε ξανά μεγάλη μου αδυναμία.

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου