ΚΑΛΟ ΠΑΡΑΔΕΙΣΟ ΜΕΓΑΛΕ!!!

 Τρεις μέρες πριν ζούσες. Ήσουν ζωντανός, όσο ζωντανός μπορεί να είναι κάποιος σε ένα κρεβάτι της ΜΕΘ, αλλά ανέπνεες. Τώρα τρεις μέρες μετά είσαι θαμμένος. Ποιός εσύ! Εσύ πέθανες. Εσυ δεν ζεις πια. Εσύ. Αλλά εσύ πάντα ήσουν δίπλα μου, πάντα με αγαπούσες. Οτιδήποτε και αν σου είχα ζητήσει ποτε δεν είπες όχι, οτιδήποτε. Πάντα έκανες αυτό που ήθελα, ανεξαρτήτως αν ήθελες εσύ ή όχι. Πολλές φορές ήσουν κουρασμένος, κακόκεφος, νευριασμένος αλλά ποτέ δεν μου χάλαγες χατίρι. Πάντα στα καλύτερα με πήγαινες και αν κάτι πάνω μου δεν σ' άρεσε πάντα προσπαθούσες να μου το διορθώσεις. Πάντα ήθελες να ήμουν άψογη σε όλα και να χαμογελάω. Ποτέ δεν ήθελες να με βλέπεις λυπημένη αλλά ούτε και να βαριέμαι. Ήθελες να εκμεταλλεύεσαι κάθε δευτερόλεπτο που περνούσαμε μαζί. Και εγώ σε έκανα να γελάς κάποιες φορές αν και δεν γελούσες εύκολα. Ήσουν λίγο εσωστρεφής και δεν ήθελες ποτέ να μου δείξεις ότι υπάρχει κάποιο πρόβλημα. Ήσουν ψηλός με άσπρα γένια και καστανόμαυρα μαλλιά. Είχες κάποιες άσπρες τρίχες λόγω ηλικίας προφανώς. Αδύνατος ήσουν πάντα και η φωνή σου βαριά. Χτες όμως τα μαλλιά σου ήταν γκρίζα και ήσουν περίεργος. Το πρόσωπό σου ήταν εντελώς διαφορετικό. Ηταν σαν να κοιμάσαι βέβαια αλλά και μόνο η ιδέα ότι εσυ ήσουν νεκρός μέσα σε αυτό το φέρετρο ήταν τρομακτική. Το ότι σε έχασα για πάντα και ποτέ δεν θα με ξαναγκαλιάσεις ήταν τρομακτικό. Το ότι κατέβαζαν το φέρετρό σου με εσένα μέσα δύο μέτρα κάτω από το έδαφος ήταν τρομακτικό. Και τώρα είσαι εκεί. Εκεί θα κοιμάσαι, εκεί που ήθελες, στο σπίτι σου, δίπλα στη γιαγιά Ελένη. Σε πήρα δίπλα της, ήθελε το γιο της μαζί της. Δεν την αδικώ! Εγώ θα ξαναέρθω να σε δω πολλές φορές, στο υπόσχομαι. Θα σε ξυπνήσω και θα σου κάνω παρέα και μετά θα σε αφήσω να ξανακοιμηθείς. Και πάντα θα σε αγαπάω μέχρι να σε βρω.
Καλό ταξίδι αγαπημένε μου.
Έφυγες αλλά ποτέ δεν θα ξεχαστείς.
Θα τα ξαναπούμε εμείς. Να με περιμένεις.
ΚΑΛΟ ΠΑΡΑΔΕΙΣΟ ΜΕΓΑΛΕ!!!

http://youtu.be/P7IbQyG9PL4