Παρασκευή, Ιουνίου 07, 2013

7/6

Πέθανες. Πέθανες και με άφησες. Με άφησες πίσω, να μετανιώνω για όσα δεν σου είπα, για όσα δεν έκανα. Έφυγες. Μα ήσουν εδώ. Για 11 χρόνια ήσουν δίπλα μου και με στήριζες σε ό,τι κι αν έκανα. Και μ`αγαπούσες. Εδώ και 5 χρόνια με αγαπάς από εκεί ψηλά. Πέθανες. Χάθηκες.

Δευτέρα, Ιουνίου 03, 2013

After all this time..

-Πραγματικα εισαι κατι ξεχωριστό κ ξερεις ότι δε λέω μαλακιες...ότι λέω το εννοώ!
-Και επίσης θέλω να σε ευχαριστήσω για το ότι έστω κάποτε με έκανες να νιώθω ξεχωριστή!
-Εισαι ξεχωριστη...! Να το θυμασαι πάντα! Κ όπως κ να σου φερθεί κάποιος (ακόμα κ εγώ) μη ξεχάσεις ότι αξιζεις πολλά! Στο εχω ξαναπεί, δεν εισαι πότε μόνη σου...να θυμασαι τον παλιό Kωνσταντινο στο perla εκείνες τις αξέχαστες νύχτες!
 -Δεν είμαι μόνη μου, απλά νιώθω μόνη μου πάρα πολλές φορές. Και να ξέρεις ότι τον παλιό εαυτό σου εγώ θα τον αγαπάω πάντα, όπως τότε γιατί ήταν σαν δάσκαλος για μένα. Και είσαι ο μοναδικός που το λέω αυτό αλλά κάθε βράδυ παρακαλάω τον Θεό μου να έχει καλά τους ανθρώπους που αγαπάω, και ο παλιός Κωνσταντινος ήταν και είναι ακόμη εκεί. Για τον τωρινό δεν μπορώ να πω τίποτα, δεν ξέρω καν τον ήχο της φωνής σου, εάν έχει αλλάξει...
-Αυτή τη στιγμή νιώθω χαρούμενος...γιατί θυμάμαι πολλά πράγματα, αληθινα κ να ξερεις ότι πάντα σε σκεφτόμουν...δε σε διέγραψε τίποτα από μέσα μου! Κ θα εισαι πάντα το μικρό , το κοριτσάκι που θα ειμαι δίπλα του...! Κ όσο για τη φωνή μου δεν έχει αλλάξει...!:-)
-Κάποια μέρα πρέπει να την ακούσω, πάει πια πολύς καιρός..
 -Πόσος καιρός πάει....? Ακόμα τη θυμασαι? Εγώ τη θυμάμαι πάντως τη δίκη σου!
-Δεν έχω ξεχάσει τίποτα
-Θυμασαι που σου έλεγα ότι κ να γίνει να εισαι πάντα δυνατή?! Ε λοιπόν όταν τα πράγματα δε πήγαν καλά για εμένα φάνηκα αδύναμος κ "λυγισα" στενοχωρωντας άτομα που με νιαζοντουσαν! Στο λέω για να ξερεις πως τα άτομα που σε νιαζονται θα στενοχωριουνται για σενα όταν δε θα Εισαι καλα...κ ειμαι ένα από αυτα για σενα! Κ όταν σου είχα πει ότι θέλω ότι σου συμβαίνει κ σε απασχολεί κάτι να μου στέλνεις το εννοούσα!
-Αυτό σημβαίνει με εμένα πολλές φορές, όταν οι φίλοι μου δεν είναι καλά δεν είμαι ούτε κι εγώ. Αλλά αυτό με εμάς... Νομίζω έχω χάσει το δικαίωμα να σου λέω ότι με απασχολεί και εσύ να νοιάζεσαι. Πάντως πραγματικά θα ήθελα κάποτε να μπορούμε να μιλάμε όπως τότε, να μπορούμε να ξεχάσουμε έστω για λίγο αυτά που έγιναν... Όχι όμως τα καλά. Τα καλά δεν ξεχνιουνται!
-Τα καλά δε ξεχνιούνται ποτέ! Κ πραγματικα κ εγώ καμία φορά ήθελα να σε παρω να σου πω ότι δε νιώθω καλά κ να με ακούσεις να μου μιλήσεις να με κανείς να νιώσω καλύτερα...!
-Καλύτερα που δεν το έκανες. Δεν θα το άντεχα πραγματικά...
- Γιατί? Η αλήθεια είναι πως υπήρχε καιρός που ήμουν χάλια!
- Γιατί, να με έπαιρνες ενώ είχαμε να μιλήσουμε τόσο καιρό και να μου έλεγες ότι δεν ήσουν καλά; Εγώ το μόνο που ήθελα, θέλω και θα θέλω είναι να είσαι καλά!