Τρίτη, Μαρτίου 19, 2013

Γιατί.

Ρουφάω. Ο λαιμός μου καίγεται. Ξεφυσάω. Ο καπνός που βγαίνει είναι αλλιώτικος, διαφορετικός από τους προηγούμενους. Ίσως να φταίει ότι αυτός είναι για σένα, έτσι ως κάτι τελευταίο της φιλίας μας, της αγάπης μας, της ύπαρξής μας. Αυτό το κενό όμως δεν γεμίζει με τίποτα. Όσο και να πω "θα περάσει", όσο και να πω "δεν πειράζει, το έχεις ξαναπεράσεις τόσες φορές", δεν καταλήγει πουθενά. Ο ίδιος πόνος, η ίδια θλίψη, το ίδιο κενό. Το δικό σου κενό είναι το πιο δύσκολο, το πιο επώδυνο, δεν κλείνει με τίποτα. Τόσοι άνθρωποι πέρασαν και δεν το άγγιξε κανείς τους. Κενό. Κενό. Κενό. Τώρα θα ρωτήσεις γιατί. Αυτά τα γαμημένα γιατί έχουν τρυπώσει στον εγκέφαλό μας και δεν λένε να φύγουν. Έχουν κουρνιάσει στα κενά του εγκεφάλου. Έχουν ριζώσει πλέον. Πολλές φορές όμως δεν θέλουνε απαντήσεις, θέλουν απλά ένα βλέμμα, ένα χαμόγελο, μια αγκαλιά και ένα φιλί. Τα στοιχειώδη. Βέβαια για σένα αυτά είναι πολυτέλειες. Ούτε που με κοιτάς πια, ούτε που νοιάζεσαι. Κάτι άλλαξε μέσα σου, το ξέρω, το βλέπω στα μάτια σου. Και εγώ, η κουτή που μένω πάντα πίσω, θα ρωτήσω γιατί. Γιατί γίνανε όλα αυτά; Ξανά και ξανά. Ποτέ δεν βαρεθήκαμε να είμαστε χώρια, έτσι; Ποτέ.

Σάββατο, Μαρτίου 09, 2013

ss*

 Δεν ξέρω γιατί γίνεται όλο αυτό αλλά θέλω να είσαι καλά, είτε είσαι μαζί μου είτε όχι. Ήσουν, είσαι και πάντα θα είσαι ο καλύτερός μου φίλος. Θα σου μιλάω τα βράδια όταν κανείς δεν θα μπορεί να μας ακούσει. Θα σου λέω τα πάντα όπως παλιά. Και οι απαντήσεις σου θα είναι η σιωπή, ή ένα σημάδι. Κάθε βράδυ θα βγαίνεις από το μυαλό και την καρδιά μου και θα μιλάμε, θα τα λέμε όλα. Ναι, όπως παλιά, όπως πάντα. Εσύ θα λες ανέκδοτα και εγώ θα γελάω ξέροντας ότι ήταν πραγματικά πολύ αστεία. Και κάθε βράδυ θα σε αγαπώ όλο και περισσότερο. Και θα σε προσέχω πολύ περισσοτερο. Η ψυχή σου είναι εύθραυστη και εγώ θα την προσέχω, στο υπόσχομαι.
Εφόσον δεν θα είσαι σωματικά δίπλα μου πρέπει να βρω τρόπους και για το δικό μου καλό, δεν νομίζεις; Είτε με τον έναν τρόπο είτε με τον άλλον, θα είμαστε για πάντα μαζί. Μπορεί να τρελάθηκα, δεν ξέρω. Το μόνο που ξέρω είναι ότι σ`αγαπάω με όλη μου την ψυχή.







**Η ΦΙΛΙΑ ΕΙΝΑΙ ΠΑΝΩ ΑΠΟ ΚΑΘΕ ΕΡΩΤΑ.

Σάββατο, Μαρτίου 02, 2013

Dear Friend..


Last letter.

0160202013
Όπως λέει και ο τίτλος, είναι το τελευταίο γράμμα. Μπορεί κάποια στιγμή να το διαβάσεις, μπορεί και να μην το δεις ποτέ.
Εσύ έφτιαξες την ζωή σου, νομίζω πως είναι καιρός να φτιάξω και εγώ την δική μου. Και μάλλον θα ακολουθήσω την συμβουλή σου: να μείνω στις όμορφες αναμνήσεις μας.
Πριν όμως το κάνω αυτό, σου χρωστάω 2 πράγματα (εκτός από τις υποσχέσεις..). Πρώτον, ένα μεγάλο ευχαριστώ. Μαζί σου, έμαθα πράγματα, και τώρα μπορώ πια να στέκομαι στα πόδια μου. Δεν χρειάζεται να στηρίζομαι σε κανέναν. Μαζί σου επίσης, έζησα πολλά. Στιγμές χαράς, λύπης, δάκρυα, ευτυχία. Και αυτές οι στιγμές θα μείνουν ανεξίτηλες στην καρδιά μου. Θα είσαι ο άνθρωπος που πέρασα τις ομορφότερες στιγμές της ζωής μου, και αυτό δεν αλλάζει. Επιπλέον, με έμαθες να αγαπώ και να ονειρεύομαι. Και αυτό θα στο χρωστάω.
Δεύτερον, ένα μεγάλο και ειλικρινές συγγνώμη. Και αυτό γιατί,ουσιαστικά ήταν δικό μου λάθος που αυτές οι στιγμές έλαβαν τέλος. Αν το σκεφτείς και εσύ από την αρχή, θα το καταλάβεις.. Και γιατί εκμεταλλεύτηκα την καλοσύνη σου κάνοντας μεγάλα λάθη. Τα οποία μπορεί να τα συγχώρεσες, αλλά  αυτό δεν πάει να πει ότι σβήστηκαν. 
Όποτε με χρειαστείς, για οτιδήποτε, εγώ θα είμαι εδώ μικρέ. Αλλά τώρα που στα είπα όλα αυτά, θέλω μια χάρη από σένα. Αν δεν καταφέρεις να μ'αγαπάς για πάντα, όπως έλεγες, θέλω τουλάχιστον να με θυμάσαι ως μια καλή ανάμνηση. Και να ξέρεις πως είμαι ευγνώμων που όλα αυτά τα πέρασα μαζί σου.
Να προσέχεις.
Μια κοπέλα που σ'αγάπησε
πολύ.




BORROWED