Πέμπτη, Ιουνίου 30, 2011

Μαζί σου~

    Μαζί σου έκανα την αρχή της ζωής μου. Μαζί με εσένα. Μαζί σου πήγα πρώτη φορά στο κέντρο χωρίς τους γονείς μου, μαζί σου πήγα πρώτη φορά βράδυ κέντρο χωρίς τους γονείς μου, μαζί σου πήγαινα σε διάφορες γιορτές, μαζί σου πήγαινα και έφευγα από τα Αγγλικά, μαζί σου έλεγα ανέκδοτα και γελούσαμε με τις ώρες. Τώρα όμως τίποτα. Εξετίας σου τα έχω σκατώσει. Όλα. Οκ, δεν φτες εσύ, εγώ φτέω που δεν μπόρεσα ένα χρόνο τώρα να συνεχίσω να ζω την ζωή μου. Εσύ, από ότι βλέπω, μια χαρά τα πας και χέρομαι για αυτό. Πραγματικά χέρομαι, αλήθεια. Απλά, δεν ξέρω. Είμαι σκατά. Η ζωή μου είναι σκατά χωρίς εσένα. Θα έδινα τα πάντα για να είμαστε όπως ήμασταν πριν. Μου λείπεις. Μου λείπεις πολύ. Μιλάμε αλλά ξέρω ότι δεν είναι το ίδιο. Είσαι δίπλα μου σωματικά αλλά ψυχικά; Εγώ θέλω να ξέρω ότι η ψυχή σου είναι μαζί μου, όπως ήταν κάποτε. Ξέρεις, και με την Χρύσα τα πράγματα δεν πάνε καλά γιατί προσπαθώ να της εξηγήσω πως νιώθω και αυτή προσπαθεί να με πείσει να σε ξεχάσω και να συνεχίσω. Εγώ όμως ΔΕΝ ΘΕΛΩ ΝΑ ΣΕ ΞΕΧΑΣΩ. Δεν θέλω να συνεχίσω την ζωή μου χωρίς το χαμόγελό σου. Θυμάμαι στα γεννέθλια σου. Όλοι τρέξανε να σε αγκαλιάσουνε και να σου δώσουν τα (υπέροχα) δώρα τους και εγώ έμεινα πίσω να σε κοιτάω. Κάποια στιγμή με κοίταξες, τα βλέμματά μας συναντίθηκαν και τότε εσύ μου χαμογέλασες με τρόπο πολύ γλυκό, με τρόπο μου μόνο εσύ ξέρεις. Όλοι σου δώσανε γιαούρτια για δώρα ή εφημερίδες ή κουτάλια και ζάχαρες από το μαγαζί. Εγώ σου έδωσα μία μπαταρία και θυμάμαι ακριβώς εκείνη την στιγμή. Σου την έδωσα και σου είπα ''Πάρτη. Στην δίνω για να μην σταματήσεις ποτέ να χαμογελάς! Όταν χαλάσει θα σου φέρω μία καινούρια.'' Εσύ ξανά μου χαμογέλασες! Σε αγαπάω γαμώτο μου, ΣΕ ΑΓΑΠΑΩ. Δεν μπορώ να ζήσω χωρίς εσένα. Ξέρω ότι επαναλαμβάνομαι αλλά μου λείπεις, πολύ. Άμα σε είχα στην ζωή μου όλα θα ήταν διαφορετικά. Ο κόσμος μου θα ήταν πολύχρομος, ενώ τώρα είναι όλα σε απόχρωση του γκρίζου κυρίως.



http://www.youtube.com/watch?v=kLo5wpNb014   yours!




-Να ξέρεις θα σ`αγαπώ για πάντα και θα είμαι πάντα δίπλα σου!
Α*

Τρίτη, Ιουνίου 28, 2011

~

    Εσύ μου λείπεις, κανείς άλλος, μόνο εσύ. Τώρα δεν ξέρω πως σε θυμήθηκα. Ίσως που ακού το τραγούδι ''Εκεί στο Νότο'' του Μαχαιρίτσα. Ποιά πόλη, ποιά χώρα, ποιά θάλασσα σε ταξιδεύει τώρα άραγε?! Η αλήθεια είναι ότι δεν ξέρω. Γενικά δεν ξέρω τίποτα, δεν ξέρω τι μου γίνεται. Όλα νομίζω μου πάνε σκατά. Και μερικοί πιστεύουν ότι έχοντας 50 ευρώ παραπάνω η ζωή σου είναι τέλεια και ξεχοριστή. Ξέρεις κάτι ρε φίλε, η ζωή μου δεν έχει καμία απολήτως διαφορά από τη δική σου. Ας μην πω ότι η δική σου είναι πιο ενδιαφέρουσα. Η ώρα είναι 12:12 και εγώ κάθομαι και γράφω εδώ παρά να πάω μέσα και να δω τηλεώραση με την μάνα μου. Τώρα θα λες, τι λέει αυτή η ηλίθια. Ίσως να έχεις και δίκιο αλλά αυτή την στιγμή εγώ δεν το βλέπω έτσι. Εγώ βλέπω αυτή την ώρα το blog μου είναι το μόνο στο οποίο μπορώ να μιλήσω, να μιλήσω για τα πάντα, αλλά πάντα ανώνυμα. Πάντα με τον φόβο μήπως το δει αυτός για τον οποίο γράφω. Τώρα όμως δεν φοβάμαι κανένα και τίποτα γιατί κάθομαι και λέω μαλακίες. Ή καλύτερα, αυτός για τον οποίο θέλω να μιλήσω τώρα, ξέρω ότι δεν πρόκειται να τα δει αυτά ποτέ ή να με ακούσει ή έστω να τον δω να μου χαμογελάει. Αυτό με πληγώνει όσο δεν μπορείς να φανταστείς. Τον μισώ που με παράτησε έτσι, λες και δεν έγινε τίποτα. Μακάρι να μπορούσα να του το ανταπωδώσω και εγώ αλλά ξέρεις δεν μπορώ! Ώρες ώρες θέλω να κοιμηθώ. Να κλείσω τα μάτια μου και να μην τα ξανανοίξω ποτέ. Η μάλλον όταν τα ανοίξω να είναι όλα όπως ήταν στην αρχή. Να μην έχει γίνει τίποτα από όλα αυτά, να μην έχω πονέσει καθόλου για σένα. Απορώ μαζί σου, πραγματικά. Πως μπόρεσες και σκόρπισες τόσο πόνο και θλήψη σε άτομα που υποτίθετε τα αγαπούσες?! Πραγματικά λυπάμε, μέσα από την καρδιά μου. Καληνύχτα!

Σάββατο, Ιουνίου 25, 2011

Εσύ!

      Εσύ, εσύ και τί δεν είσαι για μένα! Εσύ συμένεις πολλά για μένα, αυτό είναι το μόνο σίγουρο. Εσύ είσαι η υπέροχη χορεύτριά μου. Θέλω να ξέρεις ότι σ`αγαπάω πολύ. Είσαι η μόνη που όποτε κοιτάξω πίσω μου είσαι εκεί να μου χαμογελάς. Συνχωρείς όλες μου τις μαλακίες γιατί πολύ απλά εσύ ξέρεις πραγματικά ποιά είμαι. Χτες σε είδα που χόρευες. Χόρευες για μένα! Ήσουνα υπέροχη. Ο άγγελός μου έλαμπε μέσα στη λευκή του στολή και μέσα στις πουέντ του. Το χαμόγελό σου ξεχόριζε από χιλιόμετρα μακρυά. Εσύ δεν με είδες όταν χόρευες, δεν ήθελα να με δεις, δεν ξέρω γιατί απλά έτσι απλά δεν ήθελα. Στο τέλος όμως ένιωσα τόσο πολύ περίφανη! Είμαι πολύ περίφανη για σένα. Μέσα στο πρόσωπό σου και στο χαμόγελό σου βλέπω τα όνειρα μου να πραγματοποιούνται! Θυμάμαι χτες το βράδυ μόλις γύρισα σπίτι, ξάπλωσα να ξεκουραστώ. Ξαφνικά, ένιωσα πως πνίγομαι μέσα στο σκοτάδι μου. Άρχισα να κλαίω, να κλαίω με λιγμούς. Σκεφτόμουν πως θα είναι η ζωή μου αν σε χάσω. Πόσο άδεια μπορεί να είναι η ψυχή κάποιου άραγε?!  Δεν θέλω να μείνω μόνη. Δεν θέλω να με αφήσεις ποτέ ακούς, ΠΟΤΕ! Πάντα, όποια ανάμνηση και να θυμάμαι ήσουν και εσύ εκεί, δίπλα μου, να μου δίνεις δύναμη. Εγώ μόνη μου είμαι ένα τίποτα, αλλά μαζί μπορούμε να γίνουμε πολλά! Ακόμα και αν έχεις παράσταση στην άλλη άκρη του κόσμου, εγώ θα γυρίσω την γη ανάποδα και θα είμαι και εγώ σε μία γωνία, εκεί, να σε καμαρώνω. Ξέρω ότι όλα αυτά είναι λόγια που μπορεί να τα πάρει ο αέρας και να εξαφανίσει αλλά εγώ τα εννοώ! Εσύ είσαι η μόνη που ξέρω ότι μπορώ να σε εμπιστευτώ 100%, ξέρω ότι εσύ δεν πρόκειται να με πληγώσεις ποτέ. Κανένα δεν θα αφήσεις να μπει ανάμεσά μας. Θυμάμαι στο δημοτικό που σου άρεσε ένας και σε είχα ρωτήσει άμα προτημούσες να είχες σχέση μαζί του ή να είχες για φίλη εμένα. Χωρίς να το σκεφτείς απάντησες ότι φυσικά προτημάς εμένα γιατί οι φίλοι είναι πολύ πιο συμαντικοί από τα αγόρια. Ξέρω επίσης ότι θα περάσω όλη την υπόλοιπη ζωή μου μαζί σου γιατί έτσι θέλω. Θα κάνω ό,τι γουστάρω ΕΓΩ στην ζωή ΜΟΥ. Και εγώ θέλω να περάσω την ζωή μου στο πλάι σου.
  Σ`αγαπάω υπέροχη χορεύτριά μου*.*        




http://www.youtube.com/watch?v=6tSobMvXjdc&feature=related   

Όταν είστε μαζί μου νιώθω ίκανος δεν με τρομάζει κανένας ύπουλος ύφαλος, δεν πολυμιλάνε, για σας νιώθω περίφανος, τόσο που θα πέθενα και σήμερα ήρεμος. Είμαι ο Iratus και αυτοί είναι οι φίλοι μου. Εμένα οι φίλοι μου είναι το σπίτι μου, και αν πέσει το σπίτι μου κάπου εκεί θα χαθώ, αλλά ποιός μπορεί να προκαλέσει ένα τέτοιο σεισμό?!

Σάββατο, Ιουνίου 11, 2011

Έφυγες;

   Έφυγες στα αλήθεια; Οκ ρε, δεν ήμασταν φίλοι, αλλά κάναμε παρέα:|. Δεν ήθελα να φύγεις, είχα συνηθήσει την μαλακία σου κάθε Σάββατο απόγευμα! Το μόνο σίγουρο είναι ότι θα μου λείψεις, θα μου λείψεις ΠΟΛΥ. Πάντα θα σε θυμάμαι, δεν θα σε ξεχάσω ποτέ, ακους(;) ΠΟΤΕ=) !

Πέμπτη, Ιουνίου 09, 2011

7/6

    Ξέρεις τι με πειράζει περισσότερο; Είναι το ότι έφυγες χωρίς να σου πω αντίο, χωρίς να σου πω πόσο πολύ σ`αγαπούσα, χωρίς να μου πεις και εσύ ότι μ`αγαπούσες! ΕΦΥΓΕΣ ΧΩΡΙΣ ΝΑ ΜΟΥ ΠΕΙΣ ΑΝΤΙΟ. Δεν θα στο συνχωρήσω ποτέ αυτό. Οκ, μπορεί να το αιστανόσουν την προηγούμενη μέρα, αλλά τουλάχιστον έπρεπε να μου πεις ''Να προσέχεις και θα τα ξαναπούμε. Καλά να περνάς, καληνύχτα! Σ`αγαπώ!'' Ούτε αυτό δεν άκουσα. ΜΟΥ ΛΕΙΠΕΙΣ ΠΙΟ ΠΟΛΥ ΑΠΟ ΟΣΟ ΦΑΝΤΑΖΕΣΑΙ.



                                       
                                                          μου λείπεις, σ`αγαπάω.