πάλι εσύ..

  Μετά από καιρό αποφάσισα να ξαναγράψω, μετά από τις καλοκαιρινές μου διακοπές που μπορώ να πω ότι ήταν κάτι το συναρπαστικό. Όμως κάτι έλειπε. Τα βράδια όταν πηγαίναμε για ύπνο μόνο εσύ τριγύριζες στο μυαλό μου, κανείς άλλος, μόνο εσύ. Έκλεινα τα μάτια μου και αμέσως έβλεπα τα μάτια σου, το πρόσωπό σου χαρούμενο. Και ξέρεις τι, κοιμόμουν όμορφα, πολύ όμορφα γιατί βλέποντάς σε καταλάβαινα πόσο πραγματικά υπέροχος ήσουν, είσαι και θα είσαι πάντα μέσα μου. Βλέπω όλες τις ωραίες μας αλλά και άσχημες στιγμές να περνάνε από μπροστά μου και νιώθω ευγνώμων που αφιέρωσες σε εμένα τόσο χρόνο, που ήταν υπεραρκετός για να με μάθεις, να με βοηθήσεις και προπάντων να με αγαπήσεις.
Κάποιες ώρες είμαι τόσο αδύναμη στη σκέψη σου που περνάει πολλές φορές από το μυαλό μου να πάρω ένα τηλέφωνο και να μιλήσω με κάποιον. Απλά όχι με κάποιον αλλά μόνο με εσένα. Όμως κάθε φορά που βλέπω το όνομά σου να περιμένει να πατήσω το πλήκτρο της κλήσης νιώθω ότι δεν θα αντέξω να ακούσω τη φωνή σου, ότι θα λυγίσω και θα αρχίσω να κλαίω σαν μωρό. Γιατί ξέρεις, και μόνο το άκουσμα της φωνής σου μπορεί να με κάνει λιώμα, ξέροντας ότι είσαι μακρυά μου.
Βλέπω όσα μηνύματα έχουν απομείνει και θυμάμαι το χαμόγελό σου, θυμάμαι όπως μου μίλαγες συνθηματικά από μακρυά. Έχουμε να μιλήσουμε 121 μέρες, 4 ολόκληρους μήνες. Ποιοί, εμείς! Ειρωνικό δεν είναι; Είναι...

 Κάποια από τα λόγια σου, ημέρα Τετάρτη 15 Δεκεμβρίου 2010.

" μαρεσει που θα σ'εχω διπλα μου οποτε σε χρειαζομαι! 

μαρεσει που σαγαπω και μαγαπασ 

ΠΟΤΕ! ποτε δν θα σ'αφησω μονη σ ρε χαζο 

ποτε δν θα σ'αφησω ησυχη!

ποτε δν θα υπαρξει μια μερα π να μν μιλησουμε!

ποτε δν θα σταματησω να σ'αγαπω!

ποτε δν θα σταματησω να σ'αγκαλιαζω κ να σ φιλαω!

ΣΑΓΑΠΩ! "

                                                                                                         

Κάθε μέρα που περνάει χωρίς εσένα γίνεται όλο και πιο δύσκολο, αγνοώντας για το πώς στα έφερε η ζωή αυτό το τελευταίο διάστημα που είμαι μακρυά σου. Ξέρω ότι μπορεί να μην το διαβάσεις ποτέ αυτό, ή ίσως καιρό αργότερα όταν όλα θα είναι όπως πριν, αλλά θέλω να σου πω ότι μου λείπεις αφάνταστα και ότι σ`αγαπάω όσο ποτέ και τίποτα. Αν γυρίσεις θα είμαι όπως ήθελες τότε, θυμάσαι, ομιλητική και χαρούμενη όπως παλιά. Θα υπάρχεις πάλι στο "Εσύ εγώ και εγώ εσύ" που μου είχες πει εκείνο το βράδυ, θυμάσαι;

Μέχρι όμως να γυρίσεις εγώ θα συνεχίσω να σε δέχομαι στον ύπνο μου..


http://www.youtube.com/watch?v=AvLMW3Jd0sg
Θα σ'αγαπάω
Μες την σιωπή μου , στην σιωπή μου σαν φωνή
Θα σε φιλάω
Κι απ'το βυθό θα πιάνω πάλι ουρανό
Ό,τι κι αν γίνει
Αυτή η αγάπη ως το άπειρο θα μείνει
Μόνο σε σένα θα ανήκω πάντα εγώ.. ΕΓΩ